گروه فرهنگی سراج24: شهرهای مختلف ایران بستر بسیاری از اتفاقات تاریخی بوده است. امروز کوچه به کوچه شهرهای می تواند موزه زنده مقاومت و مبارزه باشد. همه می‌دانند که سر این کوچه فلان فعال انقلابی اسیر ساواک شده است، همه می‌دانند درست در کنار پارک محل یک نوجوان با ریش های تازه جوانه زده اش توسط گارد ویژه پهلوی کشته شده است. شاید همه می‌دانند که در کوچه‌‌‌ای واقع در جنوب شهر، مادری با جسارت گزمه های رضا قلدر، حرمتش هتک شده و چادر از سرش کشیده شده است.
این داستان همه شهرهای ایران است. داستان یک عمر مقاومت این مردم مقابل زور و قلدری اما از آنجا که لابد تاریخ نگاران بیشتر در تهران مانده و زندگی کرده اند، بسیاری از میراث تاریخی و هویتی شهرهای کشور هنوز ثبت نشده است. حالا این میراث در سال های گذشته توسط خود مردم و سینه به سینه میان آنها منتقل شده است.
تهران، مشهد، اصفهان، قم، ورامین، تبریز، سبزوار و... اصلا اسم آوردن شهرهای مبارز غلط است. مگر می‌شود نام بیش از 1000 شهر و 4000 روستا را پشت سر هم ردیف کرد و از همت انقلابی مردمانش صحبت کرد؟ مبارزه تمام مردم ایران بالاخره در یک نقطه به نتیجه رسید و پیروزی ملت در 1357 رقم خورد. حالا 39 سال از آن روزها گذشته و همه چیز برای ثبت میراث فرهنگی ملموس مردم ایران زمین فراهم بوده است.
«مشهد دوست داشتنی» فقط نتیجه یکی از همت‌های بزرگ انقلابی است. در آخرین روز سال 1395 نمایشگاه «مشهد دوست داشتنی» در مشهد مقدس رونمایی شد. این نمایشگاه سعی کرد تا تمام اتفاقات تاریخی و اثرگذار یک شهر را بازسازی کند و به مردم نمایش دهد. در این نمایشگاه بخش های مختلفی از رزوهای انقلاب مردم در سال 1357 و حتی بخش هایی قدیمی تر درباره مبارزه مردم مشهد علیه قانون کشف حجاب رضاخانی وجود دارد. مردم مشهد در سال 1314 در اعتراض به قانون اجباری شدن استفاده از کلاه شاپو برای مردان، کشف حجاب برای زنان و حصر آیت الله سید حسین قمی به مسجد گوهرشاد آمدند و تجمع خود را آغاز کردند. مزدوران پهلوی اول با دستور رضاشاه به مردم متحصن در مسجد گوهرشاد و مردم متحصن در جوار حرم امام رضا(علیه السلام) حمله کردند و حمام خون به راه انداختند. در این واقعه حداقل 2000 نفر از مردم مظلوم مشهد به شهادت رسیدند. البته آمار دقیق قطعا بیشتر از چیزی است که تاریخ نویسان رضاشاه در کتاب ها و روزنامه‌ها آورده‌اند. حادثه گوهرشاد و شهادت جمع زیادی از مردم شهر بخش مهمی از نمایشگاه «مشهد دوست داشتنی است».
این نمایشگاه به همت شهرداری مشهد برپا شد و در نوروز 1396 مهمان‌های بسیاری از سایر شهرهای کشور و حتی از کشورهای دیگر دنیا داشت که باعث حیرت بازدیدکنندگان شد. این نمایشگاه دقیقا یک کار تمیز و دقیق فرهنگی بود که حالا اخبار خوبی از آن به گوش نمی‌رسد.
با برگزاری انتخابات شوراهای شهر و روستا همزمان با انتخابات ریاست جمهوری در اردیبهشت 1396، جمع دیگری با فکری متفاوت از شورای شهر گذشته مشهد توانست آرای عمومی را کسب کند. این قبیله‌گرایی‌های سیاسی و حسادت‌های حزبی و جاهلی همانند عصبیت‌های جاهلیت صدر اسلام، کار دست جریان اصیل و انقلابی شهر داد. در روزهای گذشته تصویری در فضای مجازی از نمایشگاه «مشهد دوست داشتنی» منتشر شد که یک لودر به جان دکورهای نمایشگاه افتاده و یکی یکی زحمت چند ماهه هنرمندان این کشور را برای نمایش عینی تاریخ با خاک یکسان می‌کند. این اتفاق با دستور نمایندگان مردم مشهد در شورای شهر اتفاق افتاده است. نمایندگان مردمی انقلابی که انگار اصلا دوست ندارند چیزی از هویت مبارزاتی و انقلابی این مردم باقی بماند.
